پس از بررسی ساختار وب‌سایت و محتوای موجود، یا در جریان بازطراحی وب‌سایت، ممکن است متوجه شوید که برخی صفحات نیاز به تغییر یا حذف دارند. این یعنی ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که آیا باید آن صفحات را ریدایرکت کنید یا نه. بیایید فرآندی را که باید طی کنید تا به این تصمیم برسید، مرور کنیم.

ابتدا باید با انواع ریدایرکت‌ها آشنا شوید. انتخاب شما معمولاً بین ریدایرکت 301 (دایمی) یا ریدایرکت 302 (موقت) خواهد بود. در بیشتر مواقع، ریدایرکت 301 انتخاب می‌شود چون URL به‌صورت دایمی تغییر یافته است. ریدایرکت‌های 302 کمتر استفاده می‌شوند، اما کاربرد خاص خود را دارند. مثلاً اگر تبلیغ یا کمپینی دارید که فقط در زمان‌های خاصی از سال فعال است، ممکن است در باقی مواقع آن را به یک تبلیغ دیگر ریدایرکت کنید. اینجا استفاده از ریدایرکت 302 منطقی است، اما به‌طور کلی بیشتر از ریدایرکت 301 استفاده می‌کنید.

اولین سؤالی که باید از خودتان بپرسید این است: آیا این محتوا هنوز وجود دارد، اما در مکان دیگری؟ این حالت وقتی پیش می‌آید که URL شما واقعاً خوب نبوده و حالا می‌خواهید آن را تغییر دهید، یا اینکه دارید نام دامنه یا برند را به‌کلی عوض می‌کنید. اگر کاملاً در حال تغییر نام دامنه هستید، پیشنهاد می‌کنم پست وبلاگی که یکی از مشتریان ما درباره تجربه‌اش در بازسازی کامل برند نوشته را بخوانید؛ نکات مفیدی برای تغییر URL در آن آمده است.

اگر فقط URL بدی دارید و می‌خواهید آن را به URL بهتری تبدیل کنید، این یک مورد ساده است و مشخص است که باید ریدایرکت کنید. محتوا واقعاً تغییر نکرده، شاید کمی بازنویسی شده باشد، اما در اصل همان موضوع را پوشش می‌دهد. تغییر اصلی در URL است. در این حالت، از ریدایرکت 301 برای هدایت URL قدیمی به جدید استفاده می‌کنید.

حالت دیگر می‌تواند پاک‌سازی کلی محتوای سایت باشد. ما چند بار این کار را برای مشتریان و حتی خودمان انجام داده‌ایم. مثلاً ما سال‌ها وبلاگ‌نویسی کرده بودیم، اما نمی‌خواستیم همه پست‌ها را برای همیشه نگه داریم، به‌خصوص آن‌هایی که دیگر با اهداف فعلی‌مان همخوانی نداشتند. در این حالت باید تصمیم بگیرید که آیا آن صفحه را ریدایرکت کنید یا نه.

فرض کنیم روی وب‌سایتی برای یک شرکت سیستم گرمایش و سرمایش کار می‌کنید که قبلاً خدمات لوله‌کشی هم ارائه می‌داد، اما حالا تصمیم گرفته دیگر این خدمات را ارائه ندهد. واضح است که باید صفحات مربوط به لوله‌کشی را حذف کنید. اما آیا باید آن‌ها را ریدایرکت کنید؟ در این حالت، نه؛ نباید ریدایرکتشان کنید، چون دیگر این خدمات را ارائه نمی‌دهند. باید به گوگل علامت دهید که دیگر نمی‌خواهید درباره این موضوع محتوایی در سایت داشته باشید. از دید کاربری هم که دنبال خدمات لوله‌کشی می‌گردد، اگر به سایتی برسد که فقط درباره گرمایش و سرمایش است، احتمالاً ناراضی خواهد شد. اینجاست که متوجه می‌شوید نباید آن URL را ریدایرکت کنید.

مثال دیگر: هنگام بررسی محتوای سایت، متوجه می‌شوید ۱۰ صفحه دارید که همه درباره یک موضوع هستند و هیچ‌کدام عملکرد خوبی ندارند. تصمیم می‌گیرید همه آن‌ها را در یک صفحه ترکیب کنید. ایده خوبی است. در این حالت، احتمالاً باید URL موفق‌ترینِ این ۱۰ صفحه را نگه دارید — یعنی صفحه‌ای که بیشترین ترافیک یا لینک را دارد، یا هر دو — و بقیه ۹ صفحه را به آن URL اصلی ریدایرکت کنید. چون همه این صفحات محتوایی مشابه پوشش می‌دهند، این کار برای موتورهای جستجو قابل درک است.

شاید نگران شوید که آیا ایرادی دارد ۹ URL را به یک URL هدایت کنید؟ خیر، مشکلی نیست تا زمانی که آن URL جدید، محتوایی مشابه با URLهای قبلی داشته باشد. نباید خیلی از موضوع اصلی فاصله بگیرید. مثلاً اگر ۱۰ پست درباره طرز تهیه املت دارید و حالا همه را یکی کرده‌اید، این تصمیم آسانی است. اما اگر ۱۰ صفحه دارید که هرکدام درباره یک دستور غذایی مختلف با تخم‌مرغ هستند و صفحه جدید فقط به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کند، تصمیم‌گیری سخت‌تر می‌شود. مثلاً اگر پستی داشتید درباره طرز تهیه کویش (quiche) و در صفحه جدید هیچ اشاره‌ای به آن نشده، نباید آن پست را ریدایرکت کنید چون دیگر آن موضوع را پوشش نمی‌دهد.

مورد دیگری که باید از آن پرهیز کنید، ریدایرکت‌های زنجیره‌ای است. ریدایرکت زنجیره‌ای یعنی یک URL به URL دیگری ریدایرکت می‌شود و بعد به یکی دیگر و همین‌طور ادامه پیدا می‌کند تا به صفحه مقصد برسد. این کار نه‌تنها باعث ناراحتی بازدیدکننده می‌شود چون سرعت بارگذاری صفحه پایین می‌آید، بلکه موتورهای جستجو هم تا حد مشخصی این زنجیره را دنبال می‌کنند و اگر زیاد شود، از ادامه صرف‌نظر خواهند کرد. پس هر بار که ریدایرکت تعریف می‌کنید، باید آن را تست کنید تا مطمئن شوید زنجیره ایجاد نشده است.

یکی از روش‌های بررسی این موضوع، استفاده از خزنده سایت است تا لیست URLهایی که ریدایرکت شده‌اند را بررسی کند و اگر زنجیره‌ای وجود داشت، به شما گزارش دهد.

اکنون شما آماده‌اید که دفعه بعدی که نیاز شد درباره ریدایرکت صفحات تصمیم‌گیری کنید، به‌درستی عمل کنید.